An der Präsenz vun 2,8 mM D-Glukose, Beta-D-Glukose-Pentaacetat (1,7 mM) erhéicht d'Insulin-Verëffentlechung vun isoléierte Ratten-Bauchspaicheldrüs Inselen méi wéi Alpha-D-Glukose-Pentaacetat.Och de weideren Inkrement vun der Insulinproduktioun, déi vum Nateglinid (0,01 mM) entstanen ass, war méi héich an Inselen, déi u Beta- anstatt Alpha-D-Glukosepentaacetat ausgesat waren.Ëmgekéiert, an der Präsenz vun 2,8 mM unesterifizéierter D-Glukose, Alpha-L-Glukosepentaacetat, awer net Beta-L-Glukosepentaacetat, huet d'Insulinproduktioun wesentlech erhéicht.Déi méi héich insulinotropesch Potenz vum Beta-anomer vun D-Glukosepentaacetat ass zesummegefall mat der Tatsaach datt et de gepaart Verhältnis tëscht D-[U-14C]Glukoseoxidatioun an D-[5-3H]Glukosenutzung wesentlech erhéicht huet, wärend Alpha-D -Glukosepentaacetat huet dat net gemaach.Dës Erkenntnisser ginn interpretéiert fir d'Konzept z'ënnerstëtzen datt d'Stimulatioun vun Insulinverëffentlechung vun dësen Ester gréisstendeels un hir direkt Interaktioun mat engem stereospezifesche Rezeptor zouzeschreiwen ass, mat Präferenz fir d'Konfiguratioun vum C1 gemeinsam fir Beta-D-Glukosepentaacetat an Alpha-L- Glukosepentaacetat.
